Een weg vinden
Op het moment dat ik dit schrijf ben ik bijna op de kop af een jaar wethouder namens BBC2014 en ook hebben we nu een jaar te maken met het coronavirus en alle bijkomende kwesties als onzekerheid, zorgen, maatregelen en hoe we in deze lastige tijd toch onze weg vinden.
Relativeren
Alles is relatief in het leven, zo houd ik mezelf regelmatig voor. Als je zelf of een naaste besmet raakt met het virus dan heb je zorgen die van een andere aard zijn dan wanneer je je als horecaondernemer afvraagt of ooit je zaak en terras weer open kunnen. Laat staan dat ik me als bestuurder zou beklagen dat het nu zo lastig is om mensen echt te ontmoeten en te spreken.
Niet linksom, dan…
Toch steekt mij dat wel. Juist het contact met de samenleving, het samen goede dingen willen doen voor onze dorpen en de stad, maakte dat ik vorig jaar vol overtuiging en met energie aan deze baan ben begonnen. Als het niet linksom kan, dan maar rechtsom. En dus zijn er dagen met vele digitale contacten. Niet ideaal, wel nodig en het beste wat we gegeven de omstandigheden kunnen doen.
Veerkracht
Ook bij die digitale contacten ben ik steeds weer positief verrast door de nuchterheid en veerkracht van onze inwoners en ondernemers. Zeker, af en toe heeft iemand een bemoedigend woord nodig, maar gelukkig ziet vrijwel iedereen het licht aan het eind van de tunnel. Inwoners maken plannen, ondernemers benutten juist deze tijd om zich te bezinnen op de toekomst en handelen daar ook naar.
Niet achterover leunen
Daar ben ik trots op. Coevorden toont karakter en veerkracht en gaat niet bij de pakken neerzitten. Ik zie het om me heen gebeuren, ook in het gemeentehuis. Het laatste jaar voor de verkiezingen van 2022 is aangebroken en we krijgen haast. We hebben al veel bereikt, maar hebben tegelijk ook nog zo veel te doen. Ik noem het herstructureringsfonds, de nieuwe woonvisie, de aanleg van fietspaden.
Het werk gaat dus (digitaal) goed door. Toch hoop ik niet dat uitsluitend digitaal werken en ontmoeten de nieuwe norm wordt. Betere tijden gaan er ongetwijfeld komen, intussen zeg ik: kop d’er veur!
Steven Stegen
wethouder